Boston Tea Party เป็นการประท้วงทางการเมืองที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2316 ที่ Griffin’s Wharf ในเมืองบอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ ชาวอาณานิคมอเมริกันผิดหวังและโกรธแค้นอังกฤษที่เรียกเก็บ “การเก็บภาษีโดยไม่มีตัวแทน” ทิ้งชา 342 หีบที่นำเข้าโดยบริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษลงในท่าเรือ

ทำไม Boston Tea Party ถึงเกิดขึ้น?

ในช่วงทศวรรษที่ 1760 สหราชอาณาจักรมีหนี้สินล้นพ้นตัว ดังนั้นรัฐสภาอังกฤษจึงกำหนดภาษีจำนวนหนึ่งจากชาวอาณานิคมอเมริกันเพื่อช่วยชำระหนี้เหล่านั้น

พระราชบัญญัติแสตมป์ปี 1765 เก็บภาษีชาวอาณานิคมจากกระดาษพิมพ์แทบทุกชิ้นที่พวกเขาใช้ ตั้งแต่ไพ่ ใบอนุญาตประกอบธุรกิจ ไปจนถึงหนังสือพิมพ์และเอกสารทางกฎหมาย พระราชบัญญัติทาวน์เซนด์ปี 1767 ก้าวไปอีกขั้น เก็บภาษีสิ่งจำเป็นต่างๆ เช่น สี กระดาษ แก้ว ตะกั่ว และชา

รัฐบาลอังกฤษรู้สึกว่าภาษีมีความยุติธรรมเนื่องจากหนี้ส่วนใหญ่ได้รับจากการทำสงครามในนามของชาวอาณานิคม อย่างไรก็ตามชาวอาณานิคมไม่เห็นด้วย พวกเขาโกรธที่ถูกเก็บภาษีโดยที่ไม่มีตัวแทนในรัฐสภา และรู้สึกว่าเป็นการผิดที่อังกฤษจะเรียกเก็บภาษีจากพวกเขาเพื่อให้ได้รายได้

การสังหารหมู่ในบอสตันทำให้ชาวอาณานิคมเดือดดาล

ในวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2313 การทะเลาะวิวาทบนท้องถนนเกิดขึ้นในบอสตันระหว่างชาวอาณานิคมอเมริกันกับทหารอังกฤษ

ภายหลังรู้จักกันในชื่อการสังหารหมู่ที่บอสตัน การต่อสู้เริ่มขึ้นหลังจากกลุ่มชาวอาณานิคมที่ดื้อด้าน ซึ่งไม่พอใจที่มีทหารอังกฤษอยู่ตามท้องถนน พวกเขาปาลูกบอลหิมะ น้ำแข็ง และเปลือกหอยนางรมใส่ทหารรักษาการณ์ของอังกฤษที่เฝ้าด่านศุลกากรบอสตัน

กำลังเสริมมาถึงและเปิดฉากยิงใส่ฝูงชน สังหารชาวอาณานิคมห้าคนและบาดเจ็บหกคน การสังหารหมู่ที่บอสตันและผลที่ตามมาปลุกระดมความโกรธแค้นของชาวอาณานิคมต่ออังกฤษ

บังคับใช้พระราชบัญญัติชา

ในที่สุดอังกฤษก็ยกเลิกภาษีที่เรียกเก็บจากชาวอาณานิคม ยกเว้นภาษีชา ไม่ใช่เรื่องที่จะละทิ้งรายได้ภาษีจากชาเกือบ 1.2 ล้านปอนด์ที่ชาวอาณานิคมดื่มในแต่ละปี

ในการประท้วง ชาวอาณานิคมคว่ำบาตรชาที่ขายโดยบริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษและลักลอบนำเข้าชาของเนเธอร์แลนด์ ทำให้บริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษเหลือชาส่วนเกินหลายล้านปอนด์และเผชิญกับภาวะล้มละลาย

ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2316 รัฐสภาอังกฤษผ่านพระราชบัญญัติชา ซึ่งอนุญาตให้บริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษขายชาให้กับอาณานิคมได้โดยปลอดภาษีและถูกกว่าบริษัทชาอื่นๆ มาก แต่ยังคงเก็บภาษีชาเมื่อไปถึงท่าเรืออาณานิคม

การลักลอบนำเข้าชาในอาณานิคมเพิ่มขึ้น แม้ว่าในไม่ช้าราคาของชาที่ลักลอบนำเข้าจะสูงกว่าชาจากบริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษที่มีภาษีชาเพิ่ม

ถึงกระนั้น ด้วยความช่วยเหลือจากผู้ลักลอบนำเข้าใบชาที่มีชื่อเสียง เช่น จอห์น แฮนค็อก และซามูเอล อดัมส์ ซึ่งประท้วงการเก็บภาษีโดยไม่มีผู้แทน แต่ต้องการปกป้องปฏิบัติการลักลอบนำเข้าใบชาของพวกเขาด้วย ชาวอาณานิคมยังคงกล่าวหาว่าภาษีชาและการควบคุมผลประโยชน์ของอังกฤษ

บุตรแห่งเสรีภาพ

Sons of Liberty เป็นกลุ่มพ่อค้าและพ่อค้าชาวอาณานิคมที่ก่อตั้งขึ้นเพื่อประท้วงพระราชบัญญัติแสตมป์และการเก็บภาษีในรูปแบบอื่นๆ กลุ่มนักปฏิวัติประกอบด้วยผู้รักชาติที่โดดเด่น เช่น เบเนดิกต์ อาร์โนลด์ แพทริก เฮนรี และพอล รีเวียร์ ตลอดจนอดัมส์และแฮนค็อก

นำโดยอดัมส์ บุตรแห่งเสรีภาพจัดการประชุมเพื่อต่อต้านรัฐสภาอังกฤษและประท้วงการมาถึงท่าเรือกริฟฟินของดาร์ตมัธ ซึ่งเป็นเรือของบริษัทอินเดียตะวันออกของอังกฤษที่บรรทุกชา เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2316 ดาร์ทเมาท์ได้เข้าร่วมโดยเรือน้องสาวของเธอ Beaver และ Eleanor; เรือทั้งสามลำบรรทุกชาจากจีน

เช้าวันนั้น ขณะที่ชาวอาณานิคมหลายพันคนประชุมกันที่ท่าเทียบเรือและถนนโดยรอบ การประชุมก็จัดขึ้นที่ Old South Meeting House ซึ่งชาวอาณานิคมกลุ่มใหญ่ลงมติว่าจะไม่จ่ายภาษีชาหรืออนุญาตให้ขนถ่ายเก็บชา ,ขายหรือใช้. (แดกดันเรือถูกสร้างขึ้นในอเมริกาและเป็นเจ้าของโดยชาวอเมริกัน)

ผู้ว่าการโทมัส ฮัทชิสัน ปฏิเสธที่จะอนุญาตให้เรือกลับอังกฤษและสั่งให้ชำระภาษีชาและขนชาออก ชาวอาณานิคมปฏิเสธและฮัทชิสันไม่เคยเสนอการประนีประนอมที่น่าพอใจ

เกิดอะไรขึ้นที่งาน Boston Tea Party?

ในคืนนั้น ชายกลุ่มใหญ่ซึ่งหลายคนรายงานว่าเป็นสมาชิกของ Sons of Liberty ได้ปลอมตัวในชุดพื้นเมืองอเมริกัน ขึ้นเรือที่เทียบท่า และโยนชา 342 หีบลงในน้ำ

จอร์จ ฮิวส์ ผู้เข้าร่วมกล่าวว่า “จากนั้นเราได้รับคำสั่งจากผู้บัญชาการของเราให้เปิดช่องและนำหีบชาทั้งหมดออกและโยนลงเรือ และเราดำเนินการตามคำสั่งของเขาทันที โดยขั้นแรกให้ตัดและแยกหีบด้วยโทมาฮอว์กของเรา ดังนั้น อย่างถี่ถ้วนเพื่อให้สัมผัสกับผลกระทบของน้ำ”

ฮิวส์ยังตั้งข้อสังเกตอีกว่า “เราถูกล้อมด้วยเรือติดอาวุธของอังกฤษ แต่ไม่มีความพยายามที่จะต่อต้านเรา”

ควันหลงปาร์ตี้น้ำชาบอสตัน

ในขณะที่ผู้นำอาณานิคมคนสำคัญบางคน เช่น จอห์น อดัมส์ รู้สึกตื่นเต้นที่ได้รู้ว่าอ่าวบอสตันปกคลุมด้วยใบชา แต่คนอื่นๆ กลับไม่เป็นเช่นนั้น

ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2317 จอร์จ วอชิงตันเขียนว่า “สาเหตุของบอสตัน…จะถือเป็นสาเหตุของอเมริกาตลอดไป” แต่มุมมองส่วนตัวของเขาเกี่ยวกับเหตุการณ์นั้นแตกต่างกันมาก เขาแสดงความไม่พอใจอย่างมากต่อ “พฤติกรรมของพวกเขาในการทำลายชา” และอ้างว่าชาวบอสตัน “คลั่งไคล้” วอชิงตัน

ข่าวอื่นๆที่เกี่ยวข้อง
วิธีปักหมุดบน Google Maps และแชร์กับผู้ติดต่อ
หอการค้าฯ พบ “พิธา” หวังตั้งรัฐบาลใหม่ได้เร็ว เห็นพ้องขึ้นค่าแรง
“รุ่งโรจน์” นำทัพลูกเด้งไทย กวาด 7 ทอง 9 เงิน 6 ทองแดง
อาการ ไอ แบบไหนที่ควรไปพบแพทย์
ติดตามข่าวอื่นๆได้ที่ https://www.driverplanner.com/
สนับสนุนโดย  ufabet369
ที่มา www.history.com